Casia Wiliam - Bardd y Mis - Symud tÅ·
Symud tÅ·
Am y canfed tro.
Hel, codi, lapio, stwffio,
plygu corneli ein bywyd eto
nes bod y cwbl yn ffitio mewn bocs.
Dal i fynd nes bod llond tÅ·
yn ddim ond llond fan.
Holl swmp ein dyddiau prysur
yn swatio’n dawel
a ninnau fel crancod
yn diosg ein cregyn.
Awn yn nes at y môr y tro hwn.
Teimlwn heli’r gwynt yn
goglais ein cefnau noeth
a chyn mentro wysg ein hochra
i adra newydd,
awn am eis crîm.
Yna, syllwn ar y bocsys,
heb syniad beth sydd ynddynt
a gweld ein hunain yn hurt.
Ai ni bia popeth?
Ein bywydau ni yw’r rhain, go iawn?
Ond mae’n fater o raid, felly dyma gychwyn
clirio a threfnu a chadw a gosod
a thwtio ein bywyd eto
nes bod y cwbl yn chwyddo
i ffitio’r gragen hon
a ninnau’n anghofio cyn pen dim
am y bobl oedden ni’r
diwrnod hwnnw,
y siâp oedd arna ni
heb ddim, ond hufen iâ mewn llaw.
Casia Wiliam
