Â鶹ԼÅÄ

‘exegi monumentum aere perennius’
y bardd bach uwch beirdd y byd
hedodd ei angau i Barcelona hefyd
a minnau’n syfrdan yn y Sagrada Familia

yn gwylio breichiau’n codi, yn ceisio dal goleuni,
ymbil eu camerâu yn ofer ridyllu
tragwyddoldeb i’w lluniau di-rifedi,
wrth addoli gwaith dyn a gynganeddai feini.

Ac yn offeren ansicr y breichiau
synhwyrwn chwithdod fy mhobl innau
yn ymbalfalu am eiriau,
yn ceisio snapio teyrngedau.

O am gael naddu ystyr fel pensaer ein neuaddau,
pencerdd dyfnderoedd ein dyheadau
a grynhoai fydoedd mewn cwpled cymen,
a’i awdlau’n codi’n glochdyrau amgen.
Ond fe’i dathlwn, tra cerddwn ei gynteddau,
mae pob carreg yn sill yng ngweddi’r oesau.

Ifor ap Glyn
10